Onbevangen, onbevooroordeeld, met open vizier, even kwetsbaar als degene met wie je telkens opnieuw een klein stukje van zijn of haar levensweg mag afleggen. Als vrijwilliger bij palliatieve thuiszorg ben je minder een ‘doener’ dan iemand die er is, op wie men kan rekenen, een alerte aanwezige. Soms op heel moeilijke momenten, maar ook bij blije of heel intieme, aangrijpende gebeurtenissen. Verbonden zijn, in vreugde en ook in machteloosheid. Steeds je grenzen van je kunnen en eigen draagkracht bewakend. Het is een voorrecht dit werk te kunnen en mogen doen.